Czym jest pubalgia sportowa?
Przepuklina sportowa, znana inaczej pod nazwą przepukliny: hokejowej, sportowców, mięśniowej, pachwinowej Gilmore’a czy jako pubalgia sportowa, to uraz mięśni brzucha i/lub przywodzicieli uda, objawiający się intensywnym bólem w okolicy pachwiny lub spojenia łonowego. Przepuklina sportowa w praktyce nie jest klasyczną przepukliną a jedynie rodzajem urazu tkanek miękkich, do którego dochodzi na skutek kontuzji najczęściej w trakcie uprawiania sportu.
Uprawianie jakich sportów jest najbardziej narażone na wystąpienie przepukliny sportowej?
Wśród sportowców najbardziej narażonych na wystąpienie tego schorzenia wymienia się osoby uprawiające piłkę nożną, football amerykański, zapasy, tenis czy hokej. Pubalgia sportowa jak sama nazwa wskazuje to w większości przypadków schorzenie sportowców, ponieważ do urazu dochodzi najczęściej w trakcie wykonywania gwałtownych skrętów, ruchów wymagających nagłych zmian kierunku ruchu lub tempa, wielokrotnych powtórzeń jak również przyjmowania pozycji w szerokim rozkroku w połączeniu z ruchami skrętnymi tułowia.
Przepuklina sportowa – jak dochodzi do urazu?
Do urazu tkanek miękkich, który manifestuje się bólem w okolicy pachwiny lub spojenia łonowego dochodzi najczęściej na wskutek uszkodzenia lub naderwania przyczepu mięśni przywodzicieli na kości łonowej lub przyczepu mięśnia prostego brzucha. Dodatkowo uraz może być wynikiem wtórnego zapalenia spojenia łonowego jak również uszkodzenia powięzi poprzecznej brzucha.
Rozpoznanie przepukliny sportowej
Typowym objawem przepukliny sportowej jest ból lokalizujący się najczęściej w okolicy pachwiny lub spojenia łonowego, który może rozprzestrzeniać się na mięśnie przywodzące lub podbrzusze. Dolegliwości bólowe występują najczęściej w momencie, w którym doszło do urazu tkanek miękkich, ulegają zmniejszeniu w warunkach odpoczynku ale powracają wraz ze wznowieniem aktywności sportowej (np. podczas sprintu czy wykonywania brzuszków). Nieleczona przepuklina sportowa może być przyczyną powstania przepukliny pachwinowej a silne dolegliwości bólowe towarzyszące pubalgii sportowej mogą w konsekwencji uniemożliwić uprawianie sportu. Diagnozowanie przepukliny sportowej wymaga konsultacji specjalistycznej połączonej z badaniem fizykalnym w trakcie, którego pacjent wykonuje skłon tułowia lub zgięcie tułowia z oporem. Wystąpienie bólu w pachwinie udowej lub w okolicy spojenia łonowego jest podstawą do potwierdzenia diagnozy przepukliny sportowej, ale w niektórych przypadkach konieczne jest również wykonanie dodatkowych badań takich jak RTG czy rezonans magnetyczny.
Operacyjne leczenie przepukliny sportowej – czy zawsze jest konieczne?
We wczesnej fazie leczenia przepukliny sportowej, czyli w pierwszych 7-10 dniach od wystąpienia urazu, wskazane jest przede wszystkim leczenie zachowawcze czyli rezygnacja z wysiłku fizycznego i odpoczynek. W miarę ustępowania dolegliwości bólowych tj. po dwóch tygodniach od wystąpienia urazu rekomenduje się rozpoczęcie ćwiczeń mających na celu wzmocnienie siły mięśniowej i rozciągniecie mięśni brzucha oraz wewnętrznej strony ud. W leczeniu zachowawczym stosuje się również niesteroidowe leki przeciwzapalne, które zmniejszają obrzęk i bolesność, a w niektórych przypadkach stosowane są również zastrzyki z kortyzonu. Chirurgiczne leczenie przepukliny sportowej stosowane jest w przypadku kiedy zawodzą metody leczenia tradycyjnego, ból utrzymuje się do 4-6 tygodni od wystąpienia urazu lub pojawia się po tym okresie w trakcie uprawiania sportu jak również w sytuacji kiedy stwierdzono towarzyszącą przepuklinę pachwinową.
Przepuklina sportowa – leczenie chirurgiczne
Operacja przepukliny sportowej może być wykonane techniką tradycyjną tzw. otwartą (poprzez jedno długie nacięcie) lub na drodze chirurgii małoinwazyjnej takiej jak laparoskopia czy z wykorzystaniem robota chirurgicznego. Wykorzystanie technik małoinwazyjnych jest przydatne szczególnie w przypadku kiedy podczas zabiegu konieczne jest przecięcie niewielkiego nerwu w obrębie pachwiny. Wykorzystanie laparoskopii lub robota chirurgicznego w tego typu zabiegach umożliwia chirurgowi lepszą wizualizację pola operacyjnego, co przekłada się na mniejsze ryzyko uszkodzenia nerwu i większą precyzję wykonania zabiegu. Techniki małoinwazyjne wiążą się z mniejszą traumatyzacją tkanek i urazem chirurgicznym, a co za tym idzie mniejszymi dolegliwościami bólowymi, niższym ryzykiem powikłań i infekcji a w przypadku osób uprawiających sport zawodowo również szybszą rekonwalescencją i możliwością szybkiego powrotu do wykonywania wysiłku fizycznego.
Jak wygląda rekonwalescencja po urazie
Całkowity powrót do aktywności sportowej możliwy jest u ponad 90% pacjentów, u których przeprowadzono zabieg chirurgicznej naprawy przepukliny. Standardowo rehabilitacja po zabiegu trwa ok. 6 do 12 tygodni. Po okresie rehabilitacji możliwy jest powrót do regularnego uprawiania sportu.
